MARIT BOUWMEESTER GAAT VOOR GOUD
'Alleen de eerste plek telt'
Ze heeft een bronzen, zilveren en gouden plak, en vier wereldtitels op haar naam. Maar na de geboorte van haar dochtertje denkt Marit Bouwmeester nog helemaal niet aan stoppen. Sterker nog, ze droomt van een tweede gouden plak. En hoever je kan komen met de power of dreams, daar weet de buitenboordmotor-leverancier van Marits Team Allianz alles van…
We spreken Marit (34) als ze net terug is uit Andora, waar ze met ruime voorsprong het Europees Kampioenschap won. Na de zwangerschap en geboorte van haar dochtertje Jessie Mae in 2022 is de Ilca6-zeilster weer hard aan het werk; op weg naar de Olympische Spelen van Parijs 2024, die in Marseille gezeild worden.
Wat motiveert jou om nóg een keer alles opzij te zetten? Je hebt alle kleuren medailles al gewonnen, de klasse gedomineerd. Je mag ook best met topsportpensioen…
Marit: “Ik zie het eigenlijk niet zo dat ik dingen opzij moet zetten of dat ik offers breng. Ik vind topsporten gewoon het leukste wat er is. Als topsporter ben je bevoorrecht: ik heb van mijn hobby mijn werk kunnen maken. En ik had ook een heel sterke moederwens; nu combineer ik beide. Dat is toch fantastisch?”
Hoe kom je als topsporter na een zwangerschap en bevalling weer terug op je oude niveau?
“We hebben het behandeld als een blessure. Na sommige blessures weet je ook niet hoe je ermee moet dealen. Je verzamelt dan een hoop experts om je heen. Ik heb een coreteam, met sportarts, fysio, voedingsdeskundige en fysieke trainer; zij hebben me begeleid. Daarnaast zoek je experts op het gebied van zwangerschap en bekkenbodem. Stap voor stap en onder begeleiding ben ik weer terug op mijn oude niveau gekomen.”
Terug op niveau voor de Olympische Spelen in 2024. In een eerder interview heb je gezegd dat je vindt dat enkel goud telt. ‘Als je tweede of derde wordt, ben je eerste of tweede loser.’ Ga je met die instelling ook naar de Spelen?
“Die uitspraak komt eigenlijk van mijn eerste coach. Ik vind dat zelf niet per se meer, denk niet in termen als ‘loser’ en ‘falen’. Maar ik denk wel dat er in topsport maar één plek is die telt en dat is de eerste plek. Daarvoor geef ik alles en werk ik keihard, maar ik realiseer me nu ook dat er factoren zijn waar je geen invloed op hebt. Zo kan ik niet altijd de tegenstander inschatten. Of er breekt een pandemie uit. Op weg naar Tokyo won ik alles wat er te winnen viel, maar toen kwam corona en gingen wedstrijden niet door of werden verplaatst. Daardoor kon ik het seizoen niet goed inschatten en heb ik mezelf regelrecht een blessure in gesport. In Tokyo miste ik daardoor wedstrijdritme en pakte ik naast het goud.”
En hoe werk je toe naar dat andere belangrijke zeilevent: het Allianz WK Zeilen in Den Haag dit jaar? Telt daar ook alleen de eerste plaats?
“Het allerbelangrijkste is Marseille, dus daar ben ik veel komende zomer. Het WK is ook belangrijk voor de kwalificatie voor de Olympische Spelen, dus daar moet gepresteerd worden. Ik maak me daar geen zorgen om: ik ben me aan het voorbereiden op goud. Dan is het logisch dat je je kwalificeert, anders ben je niet goed genoeg en verdien je het niet om daar te zijn.”
Is het WK Zeilen voor jou dit jaar extra bijzonder omdat het voor het eerst ooit in Nederland wordt gehouden?
“Dat is wel echt heel erg gaaf! En goed voor de zeilsport. Het wordt een heel groot evenement en Nederland staat erom bekend dat ze zoiets goed kunnen organiseren. Ik hoop dat we heel veel kids voor onze sport kunnen enthousiasmeren.”
Zie je het WK en de Olympische Spelen als je ultieme sluitstuk?
“Zeg nooit nooit. Ik dacht dat dit het laatste was. Ik had vooraf geen idee wat me te wachten stond als topsporter in combinatie met het moederschap, maar dat gaat tot nu toe heel goed. Dus wie weet…”
Je hebt verschillende coaches gehad; na Mark Littlejohn, Jaap Zielhuis en je broer Roelof, ben je nu weer terug bij Jaap Zielhuis. Wat kan hij jou nog leren?
“Heel veel. Een coach houdt je een spiegel voor. Toen ik net begon, had ik geen idee wat topsport inhield. Littlejohn heeft me toen bij de hand genomen en precies laten zien wat ik moest doen. Jaap heeft daarna een onafhankelijke atleet van me gemaakt door me zelf te laten nadenken. Met mijn broer als coach was de dynamiek ook weer anders. Het is inmiddels veel meer een samenwerking. Je kunt topsport echt niet alleen, je hebt naast een goede coach ook een heel team van experts nodig.”
Naast een ijzersterk team ben je tijdens de trainingen ook afhankelijk van betrouwbaar materiaal. Hoe belangrijk zijn de coachboten en de Honda’s erachter voor jou?
“Wij hebben de coaches heel erg nodig op het water. In de laser-klasse -nu Ilca6- bijvoorbeeld zijn het echt 1-op-1 campagnes. Ik heb een coach nodig die achter me aanvaart en met wie ik op het water te allen tijde kan sparren. Het is voor mij dus heel belangrijk dat de coach goed materiaal heeft. Zo mocht ik eens in Scheveningen bij heel veel wind als enige van de havenmeester wél het water op, omdat de coachboot en de Honda erachter gewoon goed en betrouwbaar zijn.”
Geloof je ook in Honda's motto, The Power of Dreams?
“Ja, heel erg. Grote dromen staan voor grote doelen, en die wil je behalen. Daarvoor moet je bereid zijn te werken, niet alleen de woorden te spreken. Ik geloof niet in talent, wel in keihard knokken, de beste mensen om je heen verzamelen en de juiste strategie bepalen.”
Je zet je in voor de volgende generatie sporters en via je ambassadeurschap voor Spieren voor Spieren ook voor kinderen die het moeilijk hebben. Waarom vind je dat zo belangrijk?
“Ten eerste omdat ik zelf heel erg ben opgegroeid met de instelling dat je mensen moet helpen die het minder hebben. Spieren voor Spieren sluit daarom heel erg bij me aan. En ik heb zelf ooit ook mijn helden in de zeilwereld om hulp gevraagd - en die gekregen. Het is gaaf als mensen van hogerop je helpen. Ik vind het belangrijk om iets terug te doen voor de nieuwe generatie.”
Bij die nieuwe generatie hoort ook je dochter. Zie je een carrière in de topsport voor haar?
“Dat moet ze lekker zelf weten! Ik voed haar op met veel humor en liefde, zoals mijn ouders dat met mij hebben gedaan. Verder mag ze worden wie ze wil zijn.”
Fotografie: Watersportverbond/ Team Allianz / Sailing Energy